Haar kinderen

Deze foto is genomen in 1942 ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum van het Huwelijk van Jan de Wit en Johanna Seignette. V.l.n.r.: vader Jan de Wit, dan hun kinderen Jo, Aaf, Annie en Jan. Helemaal rechts “moeder Hanna”, Johanna Seignette.

De oudste dochter, Annie de Wit (60),

onze (schoon)moeder en oma

De andere twee dochters, Aaf en Jo





De jongste, zoon Jan



Het is moeilijk om iets te schrijven over iemand zoals Annie. Dat komt, omdat ze nog zo dichtbij in de tijd naast ons staat, ook al is het ruim dertig jaar geleden, dat ze overleed.

Onlangs kregen we een brief onder ogen, die ze in 1944 aan haar beste vriendin had geschreven.

Die brief is zo bijzonder en geeft zo’n treffend tijdsbeeld, dat deze hieronder is weergegeven.

Afra de Wit (1925 - ✝ 2014 )

x Piet Dijkman ✝


Aaf de Wit bezocht in haar jeugd de kostschool in Bergen, waar alle gegoede meisjes van die tijd een gedegen opleiding kregen.

Zij trouwde omstreeks 1945 met

Piet Dijkman en bewoonden een boerderij in Heemskerk, die stilaan werd ingesloten door oprukkende nieuwbouw. Later werd de boerderij bekend als de “Bowlingboerderij”.

Aaf heeft tot haar 65e in een verzorgingstehuis gewerkt.

Johanna de Wit (1927)

x Johannes Petrus (Jan) Brandjes

21 sept 1924 - ✝ 2 maart 2008.


Jo trouwde omstreeks 1958 met Jan Brandjes. Zij gingen wonen in Castricum en bouwden daar samen een transportbedrijf op.

Zij kregen 4 kinderen:

Dirk, Jan, René en Peter.


Jan de Wit (2 december 1930) trouwde op

2 okt 1957 met Eva Brandjes (19 apr 1931).


Jan de Wit nam de boerderij over van zijn vader.

Heemskerk, 15 Dec 1944


Beste Anny,

 

Eindelijk hè Anny, komt er dan eens ’n berichtje uit Heemskerk.

’t Is wel schandalig hè, zoo lang als ik gewacht heb. Maar ja, we hebben ’t de laatste tijd zoo druk gehad, niet met roomen en karnen hoor! Want dat is heel min de laatste tijd. Maar we verkoopen zooveel melk aan huis, ’t is net ’n zaak.

Er komen alle dagen zoo ontzettend veel mensen aan de deur om eten, je blijft aan de gang. Wat is ’t toch een ellendige tijd, hè. Waar of ’t toch heen moet, Anny. De nood is niet meer te lenigen hè.

Wij zijn ook nog geëvacueerd geweest. De Pastorie ook en de Zusters, alles moest weg. Maar ’t is gelukkig maar van korte duur geweest.

We hebben ook nog meubels en kleeren weggebracht. We brachten alles bij Jan de Wit z’n thuis, want die mochten blijven zitten. Overdag bleven we stiekum in huis. Vóór de luiken dicht, net of we weg waren. En ’s avonds gingen we te slapen naar Jan de Wit. Maar zoo zachtjes aan zijn alle mensen weer terug gekomen en wij natuurlijk ook weer.

We hebben voor ’n paar weken ’n paar jongens gehad uit Amsterdam, die waren gevlucht voor de razzia’s maar er gebeurde niets, dus zijn ze maar weer vertrokken. ’t Waren zoo maar wild vreemden, en niet katholiek, maar echte nette jongens hoor! We krijgen dikwijls eters of slapers, dat zijn allemaal mensen die met karretjes loopend heel de Noord op gaan. Ze komen soms heel van

Den Haag of Leiden. ’t Is toch wat hè Anny, je word er naar van als je dat allemaal ziet hè. Waar moet dat toch heen?

Je kan wel zien dat die twee broers van Jan zijn, hè. Ze hebben anders ’n treurig beetje opgedaan zeg, daar in de Wieringermeer; als je daar zoo ’n reis voor moet maken. Ze kunnen niet bij ons in ’n bed slapen, want we hebben geen bed over, want we hebben ’n knecht voor dag en nacht en die slaapt in ’t koetsje, maar we zullen ze wel ergens neerplanten.

Me jas heb ik genaaid, hoor Anny. Maar je hebt tegenwoordig niet veel idee in nieuwe kleren hè. Verloofd ben ik ook nog niet, hoor Anny. We wachten ’t nog maar even af, hoor. Bij ons zijn ze ook aldoor gewaarschuwd voor razzia’s, dus er zijn veel jongens die ’s nachts niet thuis slapen.

Nu Anny, ik ga eindigen hoor, want ’t schrijven gaat zoo akelig bij zoo ’n petroleumlamp. Nu Anny, ik wens jullie ’t allerbeste hoor en ik hoop, dat we elkaar gauw in vrede terug zien hè. Allemaal vele hartelijke groeten van ons hoor, maar vooral van mij. Daaaaag hoor!

Anna Maria (Annie) de Wit

werd op 19 februari 1919

in Heemskerk geboren.

Zij overleed op 30 januari 1980.


Op 23 januari 1947 trouwde zij met Joannes de Wit.


Jan de Wit werd op

24 januari 1917 geboren;

hij overleed op 7 november 1988. 

Boven:

Annie ca. 1920 en 1938



Rechts - ca. 1942

v.l.n.r.: Jan,

oom Lou, Aaf, Mien Groenland, Jo en Annie.



Onder - ca. 1944

Een feest met vrienden,

Annie staat precies

in het midden

Annie en Jan de Wit kregen 7 kinderen: Jan, Joop, Sjaak, Hanneke, Loek, Nia en Peter.

Zij woonden eerst aan de Kleine Houtweg in Heemskerk. Jan had een gemengd bedrijf, hij was boer, tuinder en bollenkweker. De tuinderij lag achter het huis en de weilanden lagen verderop in Heemskerk, in de Meent.

Al jarenlang vormt Aaf voor velen een bron van inspiratie vanwege haar talrijke  herinneringen en informatie over het oude Heemskerk met zijn oude bewoners.

Zo blijft het oude erfgoed, wat ze aan ons doorgeeft, bestaan. Geweldig.

Helaas is ze deze lente overleden.

In 1967 verhuisde het gezin naar Assendelft, waar zij het veebedrijf van Tinus en Nora Kroon-Seignette aan de Zeedijk 13 hadden overgenomen. Enige jaren later werd er een moderne ligboxenstal en woonhuis naast de boerderij gebouwd.

Het ouderlijk huis is in 2012 afgebroken om plaats te maken voor een woonboerderij in klassieke stijl, die plaats biedt aan twee gezinnen.

Na enkele jaren werd Jan door de Gemeente gedwongen zijn bedrijf te sluiten, omdat de boerderij moest worden gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw.

Het gezin verhuisde naar Schoorl, waar zij een ander veebedrijf overnamen.

Zoon Theo zet de boerderij nog steeds voort.


Jan en Eva kregen 6 kinderen:

Joke, Jan, Theo, Martte, Monica en Fred.

Zij hebben nu 8 kleinkinderen.

 

Webdesign by Joomlawebdesign24.nl - Joomla specialisten